ایده فورد برای ساخت خودرویی با پیشرانه هسته‌ای و برد ۸ هزار کیلومتر در دهه ۵۰

 این کانسپت در قالب ماکتی با نصف اندازهٔ واقعی در سال ۱۹۵۷ معرفی شد. این صرفاً یک طرح مطالعاتی برای نشان دادن ظاهر خودروهایی بود که در آینده از انرژی هسته‌ای استفاده خواهند کرد.

فورد شعاع حرکتی در حدود ۸ هزار کیلومتر را با هر بار سوخت‌گیری برای این خودرو تخمین زده بود. البته همهٔ این‌ها صرفاً حدس و گمان بود و این طرح هرگز از یک آزمایش طراحی در مقیاس سه‌هشتم فراتر نرفت. بنابراین، مردمان آن سال‌ها هیچگاه نتوانستند خودرویی را ببینند که با یک رآکتور هسته‌ای در پشت خود در خیابان‌های دیترویت حرکت کند.

فورد با کانسپت نوکلئون آینده‌ای را تصور کرده بود که در آن رآکتورهای هسته‌ای آنقدر کوچک خواهند شد تا در یک خودرو جای بگیرند. هم‌اکنون در سال ۲۰۲۳ این رآکتورها هنوز هم بسیار بزرگ هستند زیرا اساساً موتورهای بخار بزرگی هستند اما فورد احتمالاً آینده‌ای را می‌دیده است که در آن واکنش‌های هسته‌ای مستقیماً نیرو تولید می‌کند.

البته تمام پیش‌بینی‌های فورد در آن زمان هم غلط از آب درنیامدند زیرا این شرکت به جایگاه‌های شارژ اشاره کرده بود که جای پمپ بنزین‌ها را می‌گیرند و در حال حاضر با توسعهٔ خودروهای الکتریکی این اتفاق رخ داده است.

فورد همچنین گفته بود نوکلئون در جلو و عقب به سیستم‌های الکترونیکی مجهز است تا به سرنشینان خودروهای اطراف هشدار دهد. امروزه چنین سیستم‌های کمک‌راننده‌ای در خودروهای جدید متداول شده‌اند و حتی در بسیاری از خودروها به‌صورت استاندارد ارائه می‌شوند.

در همین حال، ممکن است برای گیمرها طراحی نوکلئون آشنا بنظر برسد زیرا گفته می‌شود بازی Fallout خودروهای مجهز به پیشرانه‌های هسته‌ای خود را بر اساس این کانسپت ساخته است. البته فورد در این رابطه اظهار نظری نکرده است اما شباهت‌های زیادی بین نوکلئون و خودروهای پسا آخرالزمانی این بازی دیده می‌شود./پدال